Urban trail Gent 2022

Enkele maanden geleden kreeg ik een mailtje van een zekere Dylan. Hij werkt voor Onafhankelijk Leven (OL) en vroeg of ik (terug) meedeed aan de Urban Trail. Ik was meteen enthousiast want de vorige twee keren waren legendarisch.

Onafhankelijk Leven helpt mensen met een fysieke of verstandelijke handicap de regie van hun leven in handen te nemen. Als organisatie die aan de basis ligt van het persoonsvolgend budget, komen ze op voor het recht van alle mensen met een handicap om hun leven zo zelfstandig mogelijk in te vullen.

Met deze deelname wil OL aantonen dat mensen met een handicap alles in het leven kunnen meedoen, ook een “onmogelijk” tocht met trappen en kasseien, als er maar de juiste ondersteuning is.

Tot zover de verplichte inleiding…

Via mijn moeder kwam ik in contact met Grees die me ’s morgens naar Gent voerde. Onderweg bleek dat ze niet echt goed hoorde, neem daarbij dat ik niet duidelijk praat en je snapt dat er nogal veel grappige communicatiefouten volgden. Daar aangekomen begon het te druppelen en we hadden natuurlijk geen regenkledij bij. We hingen een wiel (RGK) voor mijn rolstoel dat groter was dan mijn twee kleine voorwieltjes zodat ik ook beter over gras en kasseien kon rollen. Aangekomen in de tent waren er koffiekoeken en drank voorzien.

Net als de vorige twee edities werd ik geduwd door Team SAP, 10 fysiek sterke lopers. De kennismaking was gezellig en er werd direct gezorgd voor een regenjas. Ik legde uit waar ze de rolstoel moesten vastnemen en opheffen.

We vertrokken! Adrenaline langs alle kanten. De eerste trappen waren spannend voor iedereen. Het ging snel. Heel snel! … Na 3km kwamen we voor de keuze: de lange tocht van 12km of de kortere van 7km. Ze vroegen het aan mij maar uiteindelijk moesten zij het zware werk doen. Ik mocht toch kiezen en aangezien het niet meer regende, wou ik de lange tocht doen. We gingen langs terrasjes naast het water, door de Boekentoren, door het zwembad, een fuifzaal en een filmzaal, een pianowinkel, een industrieel museum, …

Onderweg kwamen we een mevrouw tegen die ons riep. Ze was fysiek niet sterk genoeg om mee te gaan maar wou de actie steunen. Ze gaf ons nog extra koffiekoeken voor onderweg.

Na anderhalf uur kwamen we aan onder luid applaus. De organisatie zorgde nog voor een aankomstdrankje en om 13u30 werden we verwacht in een hotel voor een mooi verzorgd middagmaal. Een mooi einde van een perfect georganiseerde dag. Volgend jaar mogen ze terug rekenen op mijn deelname.