Back to reality

we waren laat thuis en er was geen trein richting Gent meer dus Annelies nam den boven in beslag voor een deftige douche en een nacht in een echt bed zonder geroep van mij . Ik gaf mijn hondjes, mijn broer was die komen terugbrengen, nog eventjes aandacht en kroop er ook onder. Dankzij een liftsysteem aan mijn plafond kan ik dat thuis alleen…

Aiki begon me te wekken om vijf uur, dat was toch wel wat te vroeg. Het zachte vriendelijke geblaf werd luider en om zeven uur ben ik naakt van toch maar ‘even’ gaan kijken. Even duurt al snel een kwartiertje want ik moet het kastje van de lift zoeken,veilig rond mijn nek hangen,de lift nemen, in de rolstoel raken, me vasthangen en naar de bench rollen. Aangekomen bleek dat ze schijterij hadden, alles vol! Stinken! Snel de deur open en de honden buiten. In kon hier zelf niet aan beginnen opruimen dus heb ik maar een bericht naar boven gestuurd: “het is feest in de bench 🥳”.