Huizenruil
Ik zal beginnen met een uitspraak van een Amerikaanse op Facebook in een groep over Ataxie:
“Ook al ben ik perfect omringd met vrienden en familie, toch denk ik elke avond: Ataxia sucks”.
Els heb ik 11 jaar geleden leren kennen tijdens een halfjaarlijkse bijeenkomst over onze ziekte. Aangezien we nu ongeveer in hetzelfde stadium zitten en we dezelfde levensvisie hebben, leek het mij ideaal om een weekje van huis te wisselen. Zo kon ik met Nele op vakantie gaan naar Sint-Truiden en kon Els samen met haar vriend mijn leven even overnemen. We hebben alle twee aanpassingen nodig en daardoor is het niet eenvoudig zomaar even ergens op hotel te gaan. We hebben beiden een tillift op het plafond en we zijn alletwee hondenmensen…
Tot zover het idee maar hoe ging dat nu in de werkelijkheid? Els en Dima kwamen een maand op voorhand bij ons thuis. Nele en ik konden zo alles wat uitleggen (de werking van het vuur, het bad en welke planten ze water moesten geven). Het werd een heel gezellige namiddag.
Om in Limburg te geraken bestelden een rit via Taxi Hendrickx zodanig dat we de fietsen konden meenemen. De dag van ons vertrek waren Els en Dima nog thuis en zo konden zij op hun beurt de uitleg doen en vertrokken ze richting Sint-Amands. De assistente van Els was op dat moment nog aanwezig en ze toonde ons enkele nuttige adresjes ter plaatse. We namen afscheid bij een drankje op de grote markt.
’s Avonds genoten we van een drankje in de binnentuin. De tuin was veel gezelliger dan de onze en helemaal ingericht voor de honden: overal kunstgras, zelfs een zwembad en een parasol voor de diertjes. Later konden we dan alle snufjes van het huis proberen, zoals een massagestoel. Ik vergelijk niet graag mensen maar ik kan wel de aanpassingen vergelijken😉. Er waren twee plafondliften, eentje beneden (naar de WC en de zetel) en eentje boven (naar de WC, de massagestoel, het bad en het bed). Om van de benedenverdieping naar boven te gaan was er een zeer compacte lift. In het bed lag een Tempur matras (traag schuim) waardoor het heel moeilijk is om te draaien, maar het ligt wel heel comfortabel. De keuken was in hoogte verstelbaar en de Motomed die zij heeft, is veel beter dan de mijne.
De zaken die Els mij achteraf vertelde, is dat mijn bad veel aangenamer is omdat het groter is en er handvaten aan de kant zijn. Langs de andere kant vond ze de muren in de badkamer dan weer heel kaal. Ze vond ook mijn klok in de slaapkamer geweldig. Deze klok projecteert het uur op het plafond zodanig dat je heel eenvoudig kan kijken hoe laat het is als je even wakker wordt ’s nachts. Ook mijn WC viel in de smaak; ik heb namelijk een Aqua Clean van Geberit. Als je nu nieuwsgierig bent, kun je het altijd eens opzoeken (of bij mij eens komen kakken😎 ).
Sint-Truiden was ideaal om te fietsen. De heuvels maakten het een opgave om de streek goed te zien. De zus van Nele kwam ook twee dagen langs met haar vriendin en samen maakten we er een spetterende vakantie van.
Ondertussen hebben Els en Dima vooral genoten van het tuingevoel en de rust. De honden waren blijkbaar fan van echt gras.
Voor herhaling vatbaar ! Volgend jaar gaan we zelfs langer… Het zou ook ideaal zijn om hetzelfde principe door te trekken naar verdere bestemmingen. Geïnteresseerden mogen me altijd iets laten weten. Om een beetje te schetsen hoe mijn huis eruitziet, heb ik hierbij een filmpje gezet.
Voila, nu weten jullie gelijk ook waarom ik begon met de verwijzing naar het verhaal van de Amerikaanse.
