Effe ventileren + Grasmaaier

Overlaatst hoorde ik dat iemand vertelde: “Ik ga zo geen boek kopen hoor, hij gaat met mijn geld gewoon op reis gaan.”
Dat ga ik toch even ontkrachten. Ik loop hier van de daken te schreeuwen dat alle opbrengst naar FARA gaat, een Amerikaanse vzw die een oplossing zoekt voor mijn ziekte. Daarnaast wil ik het nog even hebben over de prijszetting van mijn boek. Voordat ik begon te schrijven, bekeek ik de prijzen van gelijkaardige boeken. € 20 is het boek echt wel waard… Over de kleurenfoto’s en de hoge kwaliteit van papier nog gezwegen. Dan wou ik kijken hoeveel geld ik zou kunnen vragen. Ik kwam een kookboek tegen van Pascale Naessens dat € 29 kostte. Als ze genoeg boeken verkoopt, kan ze nog een extra jacht kopen. Vandaar komt de hoge prijszetting dus. Maar ik kan dus blijkbaar niet iedereen gelukkig maken. Daar zal ik maar vrede mee nemen.

Door de dure trainingen bij TrainM, en omdat ik geen jacht heb, ben ik dit jaar niet naar Lanzarote kunnen gaan. Daardoor ben ik niet in conditie geraakt om wedstrijden mee te doen. Dit jaar zal het dus op een laag pitje staan. Langs de andere kant kan ik niet klagen over de doorbloeding en positionering van mijn voeten.

Grasmaaier

Alles in mijn leven draait jammer genoeg om aanpassingen zodanig dat ik zoveel mogelijk kan blijven doen. Enkel moet ik nu overwegen of de aanpassingen haalbaar blijven (qua budget en het moet ook de moeite waard zijn). Er is meestal iemand bij mij en om dan heel veel dingen aan te passen terwijl de andere het veel sneller en beter kan, is nogal onnozel.
In 2015 hebben we in Amerika een grasmaaier getest en vorig jaar heb ik een gelijkaardig model gekocht. De machine heet Zero Turn. Voor de mensen die het niet kennen, is er die eeuwige vriend Google :-). Ondertussen is de machine helemaal getuned en staat mijn oude zitschelp erop gemonteerd.